onvermogen
2 uur ’s nachts en ik staar in het duister ik hoor zachtjes je adem hoewel ik niet luister gevangen in eigen onvermogen voel ik me een speelbal op de golven van angst, boosheid en verdriet in een
liever alleen
kijk niet om maar om je heen het liefst ben ik alleen minder prikkels, minder zorgen heel veel rust dan gaan we morgen misschien samen ergens heen maar ik ben het liefst alleen met een ander om me
48 hours
Walking the dog, I saw a shaggy ink cap emerging her beautiful cylindric body out of the fallen leaves a few yards next to the path in the park. Immediately I wandered what kind of pictures I could make during the remaining process.
nazomerzondagzucht
een nazomerzondagzucht zwerft over roerloos water, rimpelt de peilloze diepte boven mijn hoofd het blauwe oneindige onthult de tijd, maskeert de ontluistering die met al haar glans mijn verlangen weerspiegelt naar wat ooit was
